نظم و انضباط در مدرسه
اعمال و برقراری انضباط تابع اصول و قواعدی به شرح زیر است که بدون درک آن ها امکان موفقت در تغییر و اصلاح رفتار وجود ندارد: 1- مبنای انضباط باید بر پایه دوستی دو طرفه معلمین و شاگردان باشد. 2- مسائل
انضباط صرفاً به محیط مدرسه محدود نمی شود. دانش آموزان فقط چند ساعتی در
مدرسه هستند و بقیه ساعات زندگی خود را در خانواده و محله می گذرانند.
بنابراین، ریشه های آن را باید در جاهای دیگر نیز دید و برای حل آن نیز
باید از آن ها کمک گرفت. 3- انضباط نباید بر پایه تنبیه اعمال شود. 4- کنترل
فرد بر رفتار خود از ضروریات ارزش انسانی است و بنابراین، برای برقراری
انضباط باید از خود دانش آموزان استفاده کرد و خودشان درباره ی رفتارشان و
چگونگی تأمین انضباط تصمیم بگیرند. 5- انضباط
باید به عنوان یک امر ضروری برای زندگی جمعی در مدرسه به حساب آید و همه
اعضای سازمان آموزشی مانند دانش آموزان، معلمان، کارکنان، مدیران و حتی
اولیاء آن را درک کنند. 6- باید برای برقراری انضباط، مطالعات و امکانات لازم و آموزش آن پیش بینی شود. 7- برای
برقراری انضباط، دانش آموزان باید درک کنند که انضباط فقط مربوط به مدرسه و
برای مدرسه نیست، بلکه آن پایه ای برای انضباط اجتماعی و رعایت مقررات و
نظم جامعه و زندگی است. 8- درک چراهای رفتاری و انضباطی مقدم بر رفتار ظاهری و رعایت انضباط است. 9- از آن جا که انضباط مربوط به تمام زندگی است، توجه به نکات زیر ضروری است. الف – نگاه به انضباط برای حفظ سلامتی و بهداشت فرد و اجتناب از عادت های بد، ب- کوشش مستمر به سوی توسعه و بهسازی روانی و ذهنی، ح- آزاد اندیش شدن و رعایت حدود آزادی ها و حقوق دیگران، د- اجتناب از بدخواهی علیه هر کس ه- آموزش و توسعه سعه صدر، دوستی و عدالت نسبت به دیگران. 10- رعایت اصل اعتدال و عدالت در امور انضباطی بر اساس توان و تکلیف افراد.
